Luzern

Büyük kentlerden yavaş yavaş sıkılmaya başlamamızın üzerine, bir süre önce Avrupa seyahatlerimizde olabildiğince küçük kasaba ve köylere gitmeye karar veriyoruz. Bu seyahatimiz de, işi gereği İsviçre’ye sıkça gidip gelen eşim Ömer’in “Gstaad ve Giessbach’ı görmeye gidelim mi?” demesiyle şekilleniyor. Biletlerimizi almadan önce yaptığımız araştırmalar, bize rota olarak Luzern ve Giessbach’ı işaret ediyor. Gstaad’ı da başka bir programa saklıyoruz. Sonuçta diğer seyahatler için de bahane lazım, değil mi? :)

Seyahatimizin detaylarına geçmeden kısaca ülkeden bahsedersem, İsviçre 26 kantondan oluşan federal bir cumhuriyet. Kendine ait bir dili yok. Ülkede Almanca, Fransızca, İtalyanca ve Romanş olmak üzere dört tane resmi dil var. Birçok kişinin bildiğinin aksine, Bern kenti İsviçre’nin başkenti değil, sadece federal yönetimlerin merkezi. Ülkenin bir başkenti yok. İsviçre, Avrupa Birliği üyelik politikalarının birçoğunu uygulamasına rağmen, Birlik üyesi değil. Bu nedenle, ülkede Euro kullanılmıyor. İsviçre Frangı kullanılıyor. (1 CHF yaklaşık 6 TL) Ancak Schengen ülkeleri içinde yer aldığından Schengen vizesi ile ülkeye giriş yapılabiliyor.

İsviçre, Economist Intelligence Unit'in; çalışma şartları, suç oranı, yaşam kalitesi ve sağlık hizmetleri gibi kriterler doğrultusunda yaptığı araştırmada dünyada yaşanacak en iyi ülke seçilmiş. Bana göre, bu sonuçta dünya üzerinde doğrudan demokrasi ile yönetilen tek ülke olmasının payı büyük. Bu ne demek şimdi diye sorarsanız, İsviçre vatandaşları herhangi bir kanuna itiraz edebiliyor, kanun hakkında dava açabiliyor ve İsviçre Anayasası’nda değişiklik teklifinde bulunabiliyor.

Askerliğin zorunlu olduğu İsviçre’de askerliğini tamamlamış her erkek silahını ömrü boyunca saklamak zorunda. Silah bulundurma oranı çok yüksek olmasına rağmen, suç oranı da yok denecek kadar düşük. Zaten ülkenin herhangi bir yerinde geçirdiğiniz ilk yarım saatte, hissettikleriniz yalnızca huzur, sakinlik ve dinginlik oluyor. Telaş, kaos, stres ve gerginlik gibi yakından tanıdığımız kavramlar İsviçrelilere çok uzak.

Bence ülke hakkında bir diğer ilginç bilgi ise, İsviçre Bayrağı’nın dikdörtgen değil, kare olması. Dünyada İsviçre dışında kare bayrağa bir de Vatikan sahip. Vatikan demişken, Papa’nın kişisel korumaları yaklaşık 500 yıldır İsviçreliler arasından seçiliyormuş. Acaba tüm bunlar bir tesadüf mü? Yoksa ben kendi kendime komplo teorileri üretmek için bahaneler mi üretiyorum? :)

İsviçre hakkında genel bilgiler verdikten sonra gelelim bizim dört günlük seyahatimizin detaylarına. İstanbul’dan yaklaşık üç saatlik uçuşun ardından Zürih’te oluyoruz. Havaalanından çıkıp yolun karşısına geçtiğimiz zaman Zurich Flughafen Tren İstasyonuna ulaşıyoruz. Buradan kişi başı 30 CHF’ye aldığımız bilet ile bir saat on beş dakikada Luzern’e ulaşıyoruz.

Ömer’in İsviçre seyahatlerinden bildiğimiz üzere, İsviçre'nin birçok kentinde merkezdeki otellerde konakladığınız zaman, konaklama süresince otel size misafir kartı veriyor ve bu kart ile şehir içi tüm ulaşım ücretsiz oluyor. Luzern’de de bu uygulamanın olup olmadığını kontrol etmek için turist ofisine gidiyoruz. Ne şanslıyız ki, aynı uygulama burada da var. İsviçre'nin herhangi bir kentine gittiğiniz zaman misafir kartını sormayı ihmal etmeyin! Gitmeden otelinizle iletişime geçerek de kartınızı alabilirsiniz.

Luzern Ana Tren İstasyonu (Luzern Hauptbahnhof)

Luzern’de kaldığımız iki gün boyunca konakladığımız Lake Villa Lotus’a tren istasyonunun çıkışındaki otobüs durağından 21 numaralı otobüs ile yaklaşık 10 dakikada ulaşıyoruz. Aslına bakarsanız, etrafı seyretmekten durağımızı kaçırıyoruz ve yarım saatte otobüsün tam turunu tamamlayıp göz banyomuzu bitirdikten sonra yeniden otele geliyoruz :) Bu arada İsviçre’de şehir içi ulaşımlarda bilet kontrolü yok denecek kadar düşük bir ihtimal. Ülkede tüm ilişkiler güven üzerine kurulduğu için olsa gerek…

Planımızın Luzern bölümünü çok keyifli hale getiren Lake Villa Lotus, kentin biraz dışında Luzern Gölü’nün kıyısında Rigi ve Pilatus Dağlarının arasında 5-6 odalı butik bir otel. Kendilerine ait bir villayı otele çeviren Anne ve Imanuel isimli bir çift tarafından işletiyor. Kendi yemeğinizi pişirebileceğiniz ortak bir mutfağı ve manzarasına doyamayacağınız bir balkon ve bahçesi var. Çocuklu ailelerin bile rahatlıkla gidebileceği çok keyifli bir yer. Çoğu zaman tercih ettiğimiz klasik şehir otelleri yerine doğanın tadını çıkarabileceğiniz ve kuş cıvıltılarıyla uyanacağınız (bir de inek mölemeleriyle! :)) bu oteli kesinlikle tavsiye ederim.

Lake Villa Lotus

Odamızın manzarası

Otelin bahçesinden…

Otelin bahçesinden devam ettiğimizde kendimizi gölün kıyısında buluyoruz.

Luzern’e sadece bu otelde vakit geçirmek için bile gidilir!

Luzern’de geçirdiğimiz ilk gün, kent merkezini geziyoruz. Kent merkezinde görmek isteyeceğiniz her yere yürüyerek ulaşabilirsiniz. Tren İstasyonundan Reuss Nehri boyunca yürümeye başlıyoruz. 

Luzern merkezde görmek istediğimiz tüm yerler Reuss Nehri’nin kıyısında.

Ahşap üstü kapalı tipik İsviçre köprülerinden olan Şapel Köprüsü (Kapellbrücke) 1300’lü yıllarda Reuss Nehri’ni çapraz olarak geçecek şekilde yapılmış. Sadece yayaların kullanımına açık olan köprünün tavanına kentin koruyucu azizleri, kahramanları ve kentin tarihi olayları resmedilmiş.

Şapel Köprüsü (Kapellbrücke)

Zamanında Şapel Köprüsü ve su kulesi kentin surlarının bir parçası olarak inşa edilmiş.

Köprünün yan tarafında sekizgen formda su kulesi var. 1800’lü yıllarda bu kule, hapishane ve arşiv kütüphanesi olarak kullanılmış.

Köprüden nehrin karşına geçiyoruz. Eski kent meydanının ara sokaklarından ilerliyoruz. Rengârenk evler ile çevrelenmiş ve lalelerle süslenmiş birbirinden güzel meydanlar bizi karşılıyor. Bu evlerin zamanında kent soylularına ait olduğunu düşünüyoruz. O zamanlarda şu an bizim yürüdüğümüz sokaklardan kent soylularının at arabalarıyla geçişlerini hayal ediyoruz.

Eski kent merkezi ara sokaklarından…

Belediye Meydanı

Meydandaki çeşme

Geyik Meydanı (Hirschenplatz)

Mühlen Meydanı (Muhlenplatz)

Sokaklardan nehre paralel bir şekilde ilerliyoruz. Yolun nehre çıktığı Mühlen Meydanı’nın bitiminde bir başka ahşap köprü görüyoruz. Tıpkı Şapel Köprüsü gibi Değirmen Köprüsü de araç trafiğine kapalı. 1400’lü yıllarda yapılmış olan köprünün tavanını Orta Çağ ölüm dansını anlatan resimler süslüyor. 

Değirmen Köprüsü (Spreuerbrücke)

Orta Çağ’da ölüm

Köprüden Reuss Nehri

Köprüden geçtikten sonra Avrupa’nın en iyi korunmuş yaklaşık 600 senelik kent surlarına doğru tırmanmaya başlıyoruz. Surların üzerinde bulunan dokuz kuleden dört tanesi (Mannlitower, Wachttower, Zyttower ve Schirmertower) ziyaretçilere açık. Her birinin mimarisi birbirinden farklı olan kulelerden Zyttower’ın üzerinde kentin en eski saati yer alıyor. Bu saat, kentteki diğer saatlere göre bir dakika erken çalıyor. Ayrıca kulelerdeki kent manzarası kesinlikle görülmeye değer.

Zyt Kulesi

Surlardan kent manzarası

Luzern’de bahsettiğim belli başlar yerler dışında gezebileceğiniz birçok yer ve müze var. Ama biz otelimizde kuş cıvıltılarının, manzaranın, gölün ve sakinliğin tadını çıkarmak istediğimiz için günün geri kalanını otelde geçiriyoruz. Hatta akşam yemeğimizi dahi marketten alıp balkonumuza kuruluyoruz :) (Unutmadan, dünyanın refah seviyesi en yüksek ülkelerinden olan İsviçre’nin bizler için doğal olarak çok pahalı olduğunu söylemeliyim. Özellikle tren biletlerinde ve dışarıda yemek yediğinizde bunu net olarak hissediyorsunuz. O açıdan hemen hemen her yerde bulunan market zinciri coop’lara kendinizi sık sık atabilirsiniz :))

Luzern’deki ikinci günümüzü Rigi Dağı’na ayırıyoruz. Diğer yazımda, Rigi Dağı’nda görüşmek üzere…



Rigi Dağı gezi notları için tıklayınız.